Dag 1

Om 1 uur ’s nachts begonnen Rebecca en ik met onze reis naar Wales, auto helemaal bepakt, we hadden zelfs ruimte over! Muziek aan en gaan! Dachten we.. tot we na 5 minuten tot stilstaan werden gebracht door een politieagente die vroeg wie er in de auto zat. Nou… wij! En de reis gaat naar Wales!.. Gelukkig mochten we doorrijden en ze wenste ons een fijne reis . Na ongeveer 4 uur kwamen we aan in Calais bij de kanaaltunnel waar we 2 treinen eerder konden opstappen, helemaal geen problemen met betrekking tot de staking! We mochten om 6:20 vertrekken en het was wel even spannend om die trein in te rijden, je gaat erin vanaf de zijkant en zó ruim is het niet van binnen. Uiteindelijk kwamen we aan in Folkestone waar je meteen de snelweg op rijd, we kwamen hier super veel spookrijders tegen! Dus gingen wij ook maar aan de verkeerde kant rijden. Geen bordje gezien die links aangaf, maar gelukkig waren we voorbereid! Rebecca haar eerste rotonde is zelfs gefilmd! Tevens moesten we nu in miles gaan rijden in plaats van kilometer per uur, dat was ook wel even omschakelen, maar ook hiervoor waren we voorbereid met een mooi kaartje. We gingen meteen op zoek naar een MacDonalds of ergens waar we konden ontbijten. We moesten links, links en links volgens Miriam en Erik… nou dat kon dus niet want die weg was afgesloten. Half verdwaald hielp een aardige Engelsman ons vervolgens om bij de Mac aan te komen, heel aardig en leuk allemaal maar alles was nog dicht. Het was dan ook nog geen 07:00 uur geweest. Geen ontbijt dus! We besloten maar pringles te eten en door te rijden, links. Alles ging goed! Geen rotonde verkeerd gepakt, alhoewel deze rotondes wel iets groter, minder rond en anders zijn dan in Nederland. En natuurlijk dat rechts inhalen, dat is ook wel wat lastiger aangezien je ook anders door de spiegels moet kijken nu. Nou uiteindelijk een Mac gevonden, vies ontbijt gehad waar je later maagkrampen van kreeg, maar in ieder geval was het maagje gevuld! Telkens moesten Rebecca en ik ook steeds ruilen van bestuurder omdat we allebei hartstikke moe waren van de lange reis, hierbij kwamen we ook nog eens in files én het regende. Maar uiteindelijk kwamen we wel in Oswestry aan! Vanaf hier moesten we het met de routebeschrijving doen van Sue en Steve want de Tomtom wees niet helemaal de goede weg. Eerst hebben we nog even boodschappen gedaan in een super klein winkeltje en hierna gingen we de weg zoeken! Wat wel even duurde… hobbel op… hobbel af. We kwamen er ook achter dat de lieve Twingo niet goed is in steile heuvels oprijden, maar het is ons gelukt! En de Twingo ook! Uiteindelijk herkende we de weg waar we op reden met de beschrijving van Springhillfarm en hadden we het gevonden. Nu gingen we op zoek naar Sue en Steve, die eerst nog dachten dat we uit België kwamen… neeee Nederland! Nou kennis gemaakt met Sue en Steve, die iets jonger waren dan gedacht, werden we in een van de cottages gezet. Mochten nog niet alles uitpakken want we moeten uiteindelijk naar de caravan verhuizen, deze heeft echter geen vloer waardoor dat nu nog niet kan. Nou na een paar spulletjes uit de auto gehaald te hebben, het cadeau aan Sue en Steve gegeven en kennis hadden gemaakt met een paar mensen gingen we het terrein even verkennen. Vervolgens gingen we met Laura, Elizabeth en nog iemand een ritje maken met de paarden. Rebecca mocht op Maggie en Jamie ging op Harry. Allebei tinkers van ongeveer 1,70 cm. Harry is een grote ouwe brompot en een zachtaardige reus die graag voorop liep. Maggie is een eigenwijze tinker die niet van een bit en een singel houdt en het leuk vindt om naar Rebecca te happen. Tijdens het rijden konden we een beetje kennismaken met de meiden die mee waren en genieten van het uitzicht. Dit maar een klein beetje.. want het regende en er was erg veel mist. Uiteindelijk kwamen we op een weiland vol met schapen, waar we doorheen wandelden.. dit mocht eigenlijk niet want dat was van een andere boer.. maar het was een afsnij route. Na weer op het goede land beland te zijn besloten de meiden om even te galloperen met alle paarden. Echter ging dit een beetje chaotisch en op het zelfde moment waardoor elk paard het als een soort race begon te zien. Het begon eerst met een hoop gebok waarna ze in volle vaart vooruit gingen, nouja.. Harry in ieder geval wel.. en het inhouden? Dat lukte met die grote en sterke knul niet echt. Eenmaal gestopt kijk je dan naar achter.. en lag Rebecca op de grond. Bleek dat Maggie wél bokte… meer rodeo eigenlijk.. maar niet in volle vaart vooruit ging, ze had Rebecca mooi gefopt in het doen alsof.. en daarna nog een keer bokken! Vervolgens kon Rebecca hééééél even vliegen en maakte ze een mooie salto. Gelukkig niks gebroken, denken we voor alsnog.. maar wel veel blauwe plekken. Hierna stapte ze gewoon weer op het paard en gingen we weer terug naar de boerderij. Eenmaal hier hebben we even de wifi code gevraagd en hebben we een heerlijk warme douche genomen. Daarna zijn we begonnen met het avondeten, hamburgers! Lekker makkelijk, alleen helaas de croma vergeten.. familie van Kemenade even meenemen voor deze lieve dames bij het bezoek? Hierna kwamen we erachter dat de wifi niet zóó goed werkt met de laptop en ook is er niet overal verbinding met de telefoon. Maar toch blij dat we iets hebben, want de normale telefoonverbinding is al helemaal ver te zoeken. Ook kwamen we erachter dat onze laptop opladers niet passen in de internationale opladers die we hebben meegenomen uit Nederland. Vervelend! Maar hier vinden we wel een oplossing voor. Voorderest hebben we de avond een beetje op de bank gehangen en gaan we lekker vroeg naar bed! 